Krótka historia niskokalorycznych substancji słodzących.

Krótka historia

Ludzie mają wrodzoną preferencję dla słodkiego smaku i niechęć do gorzkiego. Tradycyjnie żywność i napoje słodzono cukrem oraz miodem, jednak wraz z upływem czasu, chęć zapewnienia słodkiego smaku przy jednoczesnej niższej kaloryczności doprowadziła do wynalezienia szerokiej gamy niskokalorycznych substancji słodzących.

Niskokaloryczne substancje słodzące są stosowane z powodzeniem i w bezpieczny sposób od ponad 100 lat. Pierwszą powszechnie stosowaną niskokaloryczną substancją słodzącą była odkryta w 1879 roku sacharyna. Od tamtej pory odkryto wiele innych niskokalorycznych substancji słodzących, m.in. acesulfam K (ace-K), aspartam, cyklaminian i sukralozę.

Najnowszą niskokaloryczną substancją słodzącą, dopuszczoną do użytku w Europie w listopadzie 2011, są glikozydy stewiolowe, inaczej zwane stewią. Stewię pozyskuje się z liści roślin o nazwie Stewia (łac. Stevia rebaudiana), które występują w Ameryce Środkowej oraz Południowej i należą do rodziny astrowatych.

Obecnie wszystkie wymienione niskokaloryczne substancje słodzące są stosowane do produkcji żywności i napojów. Często występują w produktach przeznaczonych dla osób zdrowo się odżywiających, cukrzyków oraz osób pragnących osiągnąć lub utrzymać prawidłową masę ciała oraz zdrowe zęby.

info: www.sweeteners.org/pl